Liep ik te denken wat voor thema ik op het moment zou volgen; klussen. Klussen in huis als het regent, klussen uit huis als het droog is. Vandaar vorige week al die tuinklussen en vandaag iets heel anders.

De snoeren & plinten in de studeerkamer. Al die computersnoeren mogen nodig eens netjes weggewerkt, en ik ben er aan begonnen. Tot halverwege onder Jeroen’s bureau.

Toen wilde m’n rug & benen niet meer, en ben ik maar gaan soppen, want die voorjaarsschoonmaak staat ook nog op het program. Maar voorjaarsschoonmaak; het hele huis in je eentje is niet echt leuk. Dus bedacht ik: bij stukje en beetje. Zoals ik wel meer dingen doe en ook thuis worden dingen tegenwoordig gewoon afgemaakt. Misschien niet in 1 dag… Maar zo is Rome ook niet gebouwd 🙂

Ik zit dus nu ergens tussen Keulen en Parijs en bedacht dat ik wel weer blij ben. Februari is voorbij, ik heb nog geen werk, maar ben wel aan het zoeken en wordt ook gevraagd, en bedacht dat ik m’n benen toch langzamerhand weer mooi ga vinden. Na die stomme knie en operatie vond ik eigenlijk dat ze er niet mochten zijn, maar nu, na al die kilometers fietsen, lopen en ook het klussen van de afgelopen dagen begint het er weer uit te zien.