Vanochtend ging ik stemmen (nee, ik zeg niet op wie), en even langs de sigarenman om een strippenkaart te halen. Komt er een kleine zwarte kater binnenlopen. “Maar dat is Tarzan”, riep ik uit en “ik breng Tarzan wel terug naar de slager”. De man achter de balie pakt Tarzan op en geeft hem zo aan mij. En bij de slager kreeg ik twee zoenen, zo blij was de kruidenier. Want de slager was er eventjes niet. En Tarzan had meteen z’n kans gegrepen. Je moet toch je jungle (lees: J.P. Heijenstraat) verkennen nietwaar?