Weet je hoeveel voeten in aarde dat rottige tuinhekje in de Paleistuin-Noord heeft gehad? Nee? Nou, eigenlijk wil je ’t niet weten ook!

Maar begrijp goed: Wanneer ik een rekening krijg van een woningbouwverenigingetje via een bepaald hoveniersbedrijf voor het ‘om 7.00 uur aanbellen bij de buren omtrent een tuinhekje’ & ‘het met nog twee andere personen van mijn hoveniersbedrijf EN de hulp van mijn buurman, los-schroeven-van-een-tuinhekje dat niet lukte; want dat ding was zogenaamd verroest en Had zogenaamd een dolgedraaide non-inbus’; waardoor het tuinhekje volledig uitgraven moest, zie hek-incluis-frame, ik niet diegene zal zijn die die rekening betaald.

En vervolgens stuur ik er zelf een voor het maken, aanbieden en schenken van koffie met toebehoren & mijn vrolijke lach. Mijn uurprijs doet namelijk niet onder voor die van meewerkende hovenier. Roept: “Schatje, wat was m’n btw-nummer ook alweer?”