Sinds de verbouwing die voor ons begon op 7 april (dan reken ik de voorbereidingen die ik samen met m’n moeder, Linda, schoonvader, schoonbroef & m’n Lief de weken ervoor deed niet eens mee), kon ik afgelopen vrijdag de laatste twee Worpboys uitzwaaien. Klaar. Het zit er op. Voor hun is de Kozijnenklus klaar.

Het laatste dat nog gedaan moest worden bij ons was de trespa plaatsen onder de uitbouw van de huiskamer. Fluitje van een cent. Dat betekende echter dat er weer het e.e.a. verplaatst moest, trapladders erbij, schroeven in de tuin etc. Maar daarna zwaaide ik ze uit, wenste ze fijn weekend en succes bij de volgende klus en riep vervolgens heel hard “YEEHAAA” in m’n Lief’s telefoon!

Zaterdag begon ik ermee; het stoepje bij het trappetje. Er waren twee tegels geplaatst. Verkeerd formaat. Wiebelen. Maar ik vind ’t leuk belangrijk om te doen met wat we hebben; gegeven paard mag je niet in de bek kijken en er lagen nog behoorlijk wat waaltjes te niksen onder een bankje… Patroontje dat ik zaterdag legde pastte niet 🙁

Maar vanochtend met frisse moed overnieuw, daarna het sedum geplaatst en dit is het resultaat:

Nu mag ’t spul groeien, moet ik er nog wat voegzand bijhalen en invegen, is er weer een project afgerond. Heel tevreden voelt dit.