Ja, ik weet het, ik schrijf er niet veel over en zo hoort het eigenlijk ook. Maar vandaag baalde ik behoorlijk. Er is van alles gaande, en ik had nog zo gehoopt dat ik ergens wat langer rustig zou kunnen zitten voordat er ergens weer bommetjes barsten.

En herinnerde mij een gesprek met collega D. (m’n vorige baan) : “Werk is en blijft een noodzakelijk kwaad”. De context was; ‘Ook al heb je nog zo’n leuke baan, en heb je nog zulke leuke collega’s, het is maar een deel van je leven en jijzelf en je gezondheid zijn belangrijker dan dat werk’. Die mening onderschreef en onderschrijf ik nog steeds volledig.