Enige tijd geleden bedacht ik dat het leuk en lekker zou zijn om onze eigen koffiebonen te kunnen malen. Dat idee sudderde een tijdje, tot Lief in mijn kerstvakantie riep dat we best naar het Waterlooplein konden om daar te kijken naar een koffiemolen. Hij biechtte tevens op al bij de Looier geweest te zijn, maar daar waren ze echt heel erg duur! Schattig he? 🙂

Dus gingen we door de sneeuw en kou naar het Waterlooplein waar we er inderdaad eentje vonden.

Zo eentje als deze, maar net even anders

Wij blij. Maar hij moest nog wel schoongemaakt en een goede plek in de keuken krijgen. Dat laatste is niet echt makkelijk. Vandaag hebben we ‘m opgehangen, en genoten van ons eerste bakkie hartverlamming. Sterk spul joh, die zelfgemalen koffiebonen!