Sinds afgelopen dinsdag zit ik in m’n z.g. Stopweken. Eh.. nee, dan gaat het niet over stoppen met roken of drinken, maar iets heel anders. In het voorjaar van 2015 gingen mijn Lief en ik naar een voorlichtingsochtend van Reade. Een voorlichting over een behandelprogramma voor mensen met chronische pijn. Een pijnmanagementtraining ook wel genoemd. Na deze voorlichting keken we elkaar aan en dachten allebei hetzelfde. ‘Ja, ik heb daar wel wat te halen en misschien meer dan een beetje’.
Dus deed ik lang over het invullen van de digitale vragenlijst. Er was namelijk gezegd dat deze ongeveer 8 weken online bereikbaar zou zijn. En ik maar denken, piekeren, weer iets invullen of niets invullen. Moeilijk, dat was het. Maar na de herinnering vulde ik het ding in zonder er nogmaals naar te kijken en stuurde het ingevulde formulier in. Dan maar zo. En kreeg een ontvangstbevestiging.
Daarna was het zomer. Duurde & was warm, pijn en duurde. Spannend. Uiteindelijk kreeg ik bericht dat ik misschien in aanmerking kwam voor de training. Er volgde in september. Begin oktober gingen we een weekje weg. Daarna zou het allemaal beginnen…
De eerste ronde. Openbaar vervoer. Volgen van lessen in Pijn & Brein. Allergische reactie op Midalgan. Kennismaken met, m’n weg vinden in het gebouw, wat is uw geboortedatum en uw achternaam? Welke wc zal ik gebruiken want er gaan wel erg veel mensen op. Waar is het niet zo warm, oh, er is een Stiltecentrum? Maar er is iemand daarin die een gebed met gebaren doet. Iedere donderdag m’n rooster, en m’n mama die bij mij thuis af en toe helpt schoonmaken als ik er niet ben. Zoo lievv, maar ik ben ’t niet gewend om haar opdracht te geven, dus moet ik er te voren over nadenken. En heerlijk boodschappen doen in m’n eigen oude buurtje en de Ten Katemarkt. Gratis croissantje bij bakkerij Marco in de Jan Piet.
Graded Activity. Ik begreep er niet veel van. Behalve dat je onder je maat begint te trainen op een apparaat naar keuze. Mijn keuze was duidelijk; fietsen vind ik geen bal aan, crosstrainer en steps lukt niet met zere voeten, dat werd het roeiapparaat. We zijn nog steeds vriendjes. Ik zit op 8:10 minuten/sec. op het moment en ’t gaat gestaag met 20 sec. omhoog. Vanaf nu in de sportschool, want ik zit in m’n stopweken.
Lichaamsbewustwording. Eh, mindfulness ik wist niet eens wat het betekend. Kreeg er alleen kromme tenen van, aangezien veel mensen het presenteren als ‘de nieuwste hype’. Maar geleide fantasie-oefeningen, body scan, stilstaan bij wat er in je lijf gebeurd; het beestje kan een naam hebben, maar het helpt wel. De ontdekking dat ik bijzonder geluidsgevoelig ben was niet nieuw, maar dat ’t me tegenwoordig vaak last bezorgd wel. Dat vergietje van Rietje moet anders gaan werken. Hoe? Daar ben ik mee bezig 🙂
Dagactiviteiten. Vul 3 dagen een lijst in en bekijk dan wat & hoe je ’t doet, en in welke hoedanigheid. Nou, ik weet nu i.i.g. waar ik meer pauzes moet inlassen om m’n batterij langer vol te kunnen laten zijn.
Nu zit ik in m’n stopweken. En mag dingen oefenen. En heb tijd om rustig te lezen en na te denken over het geleerde. Toepassen welke, wat & hoe. Best wel fijn, die Stopweken. Ik ben moe…
1-12-2015; Readedag gedaan, viel niet helemaal mee aangezien ik bijzonder slecht geslapen had. Blij dat ik weer thuis ben