Ik ben m’n eigen kapster…

Toen ik als puber nog in Haarlem woonde, ging ik naar een kapper op de Gedempte Gracht. Echter, ik was nooit blij met het resultaat en uiteindelijk ging ik dus gewoon niet meer.. Ik knipte jaren m’n haren zelf, totdat ik in de Kinkerstraat woonde en een vriendin van mij zei dat ze een fijne kapper op de Overtoom had gevonden.

Ik ging met haar mee naar Kapsalon Sandra op de Overtoom. Oh, wat een geluk; zo blij met Jacqueline die m’n haren daar knipte. De 2e keer dat ik er kwam, vond ik het gênant te vragen of zij me wilde knippen. Je kon er namelijk geen afspraak maken, maar nog een klant tussendoor wachten vond ik zelf geen probleem. En de kapsters daar ook niet. In de loop der jaren knipten de andere meiden ook weleens mijn haar, maar ja, er was die ‘kappersklik’ met Jacqueline.

2 jaar geleden stond ik ineens voor een dichte kappersdeur daar, onverwacht dicht. Helaas, Kapsalon Sandra was gesloten; er stond een heel verdrietig bericht op de deur geplakt. Sandra was ziek en het zag er niet naar uit dat ze nog beter zou worden. De huur van het pand aan de Overtoom werd zodanig verhoogd, dat ze het niet meer wilden volhouden. Combinatie van factoren.. Waar Sandra terecht is gekomen; was het indertijd wel duidelijk de hemel. Waar Jacqueline, haar zus en mede collega’s nu terecht zijn gekomen; ik heb geen idee.

Sindsdien ben ik zoekende naar die ene kapster…
En sinds vandaag doe ik het weer zelf. Want augustus 2019 was een laatste keer niet tevreden, en sinds Corona kan het niet. Vooralsnog was ik heel tevreden met m’n knip-actie. En blij dat er allemaal filmpjes op Youtube staan 😉