Eerste stuk over hard asfalt met veel fietsers en racefietsers en af en toe een auto (die niet echt langzaam reden).
We kwamen er wel nieuwsgierige kalfjes, zwaluwen en buxuskwekerij tegen
Maar op een gegeven moment sla je rechtsaf langs de boerderij Rust & Werk
en mag je door het hek
over het boerenlandpad!
Langs suikerbieten & tarweveld, waar we de boer ook nog even spraken. Hij was de tarwe op vochtigheid aan het testen, het was een x% te nat. Hoopte op een paar uur zon, maar dat was nog niet garant…. Gelijk maar even gevraagd hoe ’t zat met mais oogsten. Maiskorrels moeten ‘deegdroog’ aanvoelen. Oké, binnenkort m’n maiskolven toch eens onder de loep nemen. Tussen voedermais en suikermais kan niet zo veel verschil zitten…
Aan het einde rechtdoor een broodje eten op een bankje en wat water drinken en genieten van de rust; geen mens te bekennen!
Sta je per ongeluk ineens tussen de uien om een spannend bruggetje naar een aardappelveld over te steken
Aardappels hebben een slimme overlevingstactiek; ze maken knollen onder de grond om te overleven, maar ook bessen met zaden voor ’t geval dat… waar heb ik dat ooit geleerd? Denk in de Hortus Leiden, bij Arend Wakker 🙂
Foto’s maken, vooral fijn met nieuwe camera
Dat stuk langs de aardappels was zwaar; de afstand tussen het gras en de richel was nogal groot. Blij dat we die velden achter ons konden laten… Hier links van de molen een maisveld
en uiteindelijk liepen we langs aspergevelden aan ons rechterhand. Aan het eind op de foto zie je de aspergeboerderij; waar ze een klein droogkamertje hebben met een koffie-apparaat, thee en versnapering en een blikje waarin je je bijdrage mag doneren. Dat laatste deed me ineens zo aan de West Highland Way in Schotland denken…. heimwee!!
Helaas er was geen toilet, maar aan de overkant van de weg stond een bord met Hotel Restaurant Jachtwerf de Weger; terras aan het water. Heerlijk koude ijsthee aan het water daar gedronken, maar verder was het een bijzonder rare tent. Er hangen overal bordjes met de tekst ‘Pinnen is geen wettig en kosteloos betaalmiddel’. We hadden cash bij ons, dat scheelt. De rare tent krijg review op internet van 1,9. Sinds 2011. Kucht!
Voor mijn lijf was de route eigenlijk iets te ambitieus na zo weinig wandelen afgelopen maanden, gelukkig kwam ik daar in de auto pas achter; ik had deze wandeling vandaag voor geen goud willen missen 🙂