Sinds de verbouwing van de kozijnen, liggen er in huis gordijnrailsen, xenoflexen, her en der gordijnen en losgehaalde vitrages die niet meer opgehangen kunnen omdat ze niet passen. Langzamerhand ben ik aan het doorschuiven, inkorten, bijwerken, zagen ook, om een aantal van die weer passend te krijgen.

Zo ook de Xenoflex. We hadden ze op onze hele 1e etage hangen & ik was er in het begin heel blij mee. Xenoflex wordt niet meer verkocht en ik snap ook wel goed waarom. Het spul is goedkoop, kwetsbaar, droogt uit, breekt af en de schroeven kun je eigenlijk geen tweede keer gebruiken; ze breken af bij het losschroeven.

De flexen in de slaapkamer krijg ik niet meer op de juiste plek in het kozijn, dus die zijn afgeschaft. Maar te kort voor de rest van ’t huis. In de studeerkamer passt er nog maar eentje, maar die is eigenlijk al stuk. Toch maar opgehangen. Bleek dat er i.i.g. nog een hele set beschikbaar was voor de bibliotheek en aangezien we niet willen dat de boeken verkleuren door de zon, ben ik daar aan de slag gegaan.

Ze hangen! En maar goed ook. Weer een klus geklaard.