Vandaag vond ik het ineens een goed moment om weer op de fiets te stappen. Aangestoken door vriendin B. die gisteren zoonlief (in fietsstoeltje) op fiets kwam showen, en al wiebelend wegfietste. Het zag er best eng uit, maar stimuleerde mijn gedachtengang naar de fiets in het rek met mijn naam erop wel. Eerst kocht ik een paar weken terug een fietstas in de aanbieding voor Euro 2,99 bij de DA Drogist. Die heb ik er vanochtend eens opgezet.

Het kwam ook  doordat Lief vandaag z’n baba is helpen met parket leggen in Haarlem, maar er toch nog aardig wat boodschappen gedaan moesten worden. En die doe ik normaal gesproken in etappes, lopend, uitdenken wat/waar/hoe. Vandaag dus niet, en binnen 5 minuten was ik bij de supermarkt & zo ook weer terug.

Zo. Dat maakt m’n wereldje weer een beetje groter. Er zullen vast nog meer Blij-dat-ik-rij-momenten volgen, binnenkort 🙂