Vanmiddag baalde ik als een stekker dat ik nog kon overwerken (nadat ik dat deze week al 2 keer m’n lunch er bij in zag schieten), maar uiteindelijk was ik dan toch thuis met een hele zware zak sierhoutjes voor de kleine paadjes in m’n tuintje. En mocht Pluisje eindelijk eens een uurtje naar buiten. Ze genoot ervan, en ik ook 🙂

Twee volle vuilniszakken met snoeisel later, en een glas water over de schutting en Pluisje 1 x bijna naar binnen, waren we moe en voldaan, en gingen genieten van ons lekkere warme huisje. Morgen nog een keer.