Van de week had de supermarkt bij ons om de hoek eindelijk na lange tijd weer eens sperzieboontjes in de aanbieding! Een kilo haalde ik (1,19 per pond) en besloot dat we die wel op kunnen eten.

bloeiend bloem van de sperziebonen in de Paleistuin-Zuid, juli 2011

Gek op sperziebonen, maar te weinig gegeten het afgelopen jaar. Onze eigen oogst stelde nauwelijks iets voor. Ze wilden gewoon niet groeien. En in de winkel vond ik ze over ’t algemeen te duur. Maar vandaag waren ze op de markt ook in de aanbieding, dus nam ik nog een zak mee.

Nu heb ik onlangs een weckketel gekregen van Arwen, maar een tang heb ik nog niet. Die gaan we ergens vast wel tegenkomen. Maar tot die tijd wil ik de ketel nog niet gebruiken. ’t moet wel veilig natuurlijk, aangezien je met heet water bezig bent, en vooral veel!

Alternatief? Invriezen dus. Maar erg duidelijk was het me niet; moet je ze nu wel of niet koken voor ’t invriezen? Uiteindelijk kwam ik tot de volgende conclusie:

-De sperzieboontjes komen niet uit m’n eigen tuin, waarvandaan wél mag Joost weten, je weet niet wat er op zit en wie ze ‘in handen’ heeft gehad .
-Sperziebonen moet je niet rauw eten, er zit namelijk de giftige stof faseoline in. Het kookproces maakt dat de faseoline verdwijnt. Of invriezen de stof doet verdwijnen kun je je afvragen.
– Maar ergens op ’t net stond beschreven dat een bepaald enzym tijdens ’t vriezen de houdbaarheid en smaak van de boontjes negatief kan beïnvloeden, vandaar dat er eerst geblancheerd wordt. Eerst blancheren dus. Leek me ook wel een prettig idee dat alle eventuele bacteriën dan ook meteen dood zijn 🙂 Zo gezegd, zo gedaan.

Sperzieboontjes invriezen:
Haal de puntjes van de sperziebonen en was ze. Breng in een pan ruim water aan de kook en blancheer hierin de sperziebonen 3 minuten. Doe de sperziebonen in een vergiet, laat ze afkoelen onder de koude kraan en laat ze dan uitlekken. Verpak de sperziebonen in diepvrieszakken en vries ze in. De sperziebonen kunnen 9 tot 12 maanden in de vriezer worden bewaard.