Wat? Bokashi, ’t klinkt Japans, ik heb echt geen idee waar het vandaan komt.

Al tijden vind ik het bijzonder jammer om m’n gft in die grote bak buiten te gooien, en in te leveren bij Spaarnelanden. Daarna zie ik er niks meer van terug, aangezien de compost die er van gemaakt wordt bijzonder vervuild is. Dat keukenafval recyclen moet anders kunnen, dacht ik.

En onverwacht kwam ik een blogpost van Iris Veltman tegen over de Bokashi. Ze had zo’n duidelijke en aantrekkelijke recensie geschreven (in 2016, blijkbaar), dat ik over stag ging! Dus na een aantal dagen suddertijd, bestelde ik een Bokashi-emmer met starter.

De bokashi staat nu ongeveer 2 weken, en vandaag kon ik het eerste vocht aftappen. De inhoud ruikt ‘naar compost’ zegt mijn Lief. Het vocht ook, dacht ik. En aangezien iemand schreef dat je de eerste ronde vocht ook terug in de emmer kunt gooien als extra ‘starter’ deed ik dat.

Of dit een succes gaat worden, ik heb geen idee. Ik weet wel dat ik de emmer nu het liefst buiten openmaak om te vullen. Maar als ik op deze manier m’n keukenafval kan recyclen, dan vind ik het helemaal goed. Van de winter zien we wel weer verder 😉