Voor donderdag hadden we allerlei losse dingen die we wilden zien, of konden gaan doen bewaard. In ’t autootje naar Brummen gereden, waar we in de Gallery oude automobielen konden bekijken; gaaf!

Mijn favoriet is en blijft toch een volkswagen picknick-auto. Maar onze trouwauto (die er niet stond) is een goeie tweede. En net toen we weggingen liepen we tegen de

Delorian aan!  Ik waande mij back to the future 🙂

Maar, wat ik eerst niet had meegekregen; in hetzelfde gebouw zit ook het Toy’s museum. Dat was ook erg leuk, de tijdelijke Marklin expositie, voor wie ’t niet weet: de treintjes.

Er was te veel om op te noemen; een poppenhoek, winkeltjes, kwartetten, knikkers, hobbelpaarden,

ik kon er sjoelen,

een Meccano vitrine, met echt bewegende delen als je er een muntje ingooit,

de hele verzameling

en een echte wensput. ‘Ieder mens heeft een wens’ stond erop de rand. In zo’n omgeving wil je wel weer even kind zijn.

Vervolgens reden we door Zutphen aan de overkant van de IJsel weer terug naar het stadje Bronckhorst, want dat heet het kleinste stadje van Nederland. Was inderdaad klein, mooie huisjes, een Dickens museum waar we beiden geen zin in hadden (het zag eruit alsof je continue zou moeten bukken, en mijn lief is bijna 2 meter). We hebben er even op een terrasje gezeten, en reden toen met de auto de Veerpont op, terug naar Brummen en toen Eerbeek. Eenmaal op Coldenhove aangekomen, konden we nog heerlijk in de zon op onze veranda zitten, de eekhoorns, gaai en mezen voeren met doppinda’s.

En daarna pakten we onze koffers in.